افسردگی پس از زایمان (postpartum depression)، یک وضعیت افسردگی و اضطراب شدید است که ممکن است برای زنان پس از زایمان رخ دهد. این نوع افسردگی معمولا طی چند هفته یا ماه از زایمان شروع می‌شود، اما ممکن است به مدت طولانی‌تر نیز ادامه یابد.
علایم و نشانه‌های افسردگی پس از زایمان شامل افسردگی شدید، اضطراب، احساس تنهایی و خستگی، کاهش انرژی و انگیزه، ناخواستنی، خواب ناخوانده، اشکال در تمرکز و تمایل به تفکر‌های منفی می‌باشند.
عوامل مختلفی می‌تواند باعث افسردگی پس از زایمان شود از جمله تغییرات هورمونی، عوامل جسمی و عقلی، عوامل اجتماعی و خانوادگی و همچنین عوامل ویژه زنان مانند تجربه زایمان و مشکلات زندگی.
برای درمان افسردگی پس از زایمان اهمیت دارد که زنان به پزشک متخصص یا روانشناسی مراجعه کنند. درمان این وضعیت شامل درمان دارویی، مشاوره و ترکیب این دو شیوه به منظور بهبود علایم و نشانه‌ها می‌باشد.
همچنین حمایت خانواده و دوستان نیز برای زنان مبتلا به افسردگی پس از زایمان بسیار مهم است و می‌تواند در فرار از این وضعیت تاثیرگذار باشد.
اگرچه توصیه می شود که EPDS در 6-8 هفته پس از زایمان استفاده شود، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد این مقیاس می تواند در دوره بلافاصله پس از زایمان برای شناسایی مادران در معرض خطر استفاده شود. این ابزار همچنین برای ارزیابی خلق و خوی در نوپدران استفاده شده است. اگرچه EPDS ممکن است در شناسایی زنان افسرده پس از زایمان با علائم بی‌لذتی و اضطرابی نسبت به آنهایی که افسردگی آنها عمدتاً با کندی روانی- حرکتی تظاهر می‌کند، بهتر باشد (Guedeney و همکاران، 2000)، اما یک ابزار غربالگری سریع و پذیرفته‌شده‌ی بین‌المللی برای افسردگی پس از زایمان است.